الگو و موارد ارجاع بیماران به متخصصین دندان پزشکی (بیماری های دهان، فک و صورت، جراحی دهان، فک و صورت و پریودنتیکس) توسط دندان پزشکان عمومی شهر کرمان

مقدمه: پزشکان و دندان پزشکان عمومی در بسیاری از کشورها بایستی به عنوان تأمین کننده اولیه مراقبت درمانی در سیستم های بهداشتی عمل کنند و بیماری ها و اختلالات پیچیده بیماران را تشخیص داده و به متخصصین مربوطه ارجاع دهند. هدف از این پژوهش، بررسی الگو و موارد ارجاع بیماران به متخصصین دندان پزشکی توسط دندان پزشکان عمومی شهر کرمان در سال 1390 بود. مواد و روش ها: پژوهش حاضر یک مطالعه مقطعی و توصیفی- تحلیلی می باشد. جامعه مورد نظر در این بررسی 248 نفر از دندان پزشکان شهر کرمان بودند که با روش نمونه گیری سرشماری انتخاب شدند. پرسش نامه ای پایا و روا بر اساس مطالعات قبلی در مورد و الگو و موارد ارجاع بیماران به متخصصین دندان پزشکی طراحی شد، سپس به مطب و یا محل اشتغال دندان پزشکان مراجعه و از ایشان خواسته شد که آن را تکمیل نمایند. بعد از جمع آوری اطلاعات، داده ها کدگذاری شد، همچنین جهت سنجش ارتباط از آزمون همبستگی spearman استفاده گردید. تمامی داده ها با استفاده از آزمون 2 c در نرم افزار spss نسخه 13 مورد بررسی آماری قرار گرفتند (05/0 = α). یافته ها: تفاوت در موارد ارجاع در مواردی همچون سن، جنس و سال های فارغ التحصیلی ملاحظه گردید. درصد زیادی از بیماران به علت مشکلات پزشکی ارجاع داده شدند. بیشتر دندان پزشکان عمومی در موارد پیچیده جراحی فک بیماران را ارجاع می دادند. زنان نسبت به مردان بیماران را بیشتر ارجاع می دادند. بیشترین موارد ارجاع به دلیل نداشتن وسایل و یا تجربه کافی بود. نتیجه گیری: این بررسی نشان داد که تعداد زیادی از دندان پزشکان کرمان با سیستم ارجاع بیماران موافق می باشند، اگرچه در مواردی این سیستم به خوبی اداره نشده و نیاز به آموزش الگوهای صحیح ارجاع دارد.